Iritsi zen eguna. Brodek
izeneko dragoi gazteak zein alderditakoa izan aukeratu behar zuen, gau-dragoi
ala argi-dragoi bilakatu behar zuen. Talde biek ezin zuten elkar ikusi, batak
bestea biziki gorrotatzen zuen, arerio naturalak baitziren.
Dragoi bakoitzak, komandantea iristen zenean, zein alderditakoa izan aukeratu behar zuen. Behin aukeratu
ondoren, alderdi horretako armadan parte hartzen zuen. Gehienek txikitan
aukeratzen zuten alderdia eta, ondoren, urteetan entrenatzen ziren behin betiko
aldaketa egin baino lehen. Baina Brodek izeneko dragoiak ez zeukan argi zein
aukeratu. Eta ez zitzaion denborarik geratzen. Goizaldean, hegoak gauaren
urdinez ala eguzkiaren urre-kolorez jantziko zitzaizkion. Eta hala geratuko
ziren betiko… eta berak eguzkia zein ilargia gorrotatuko zuen ezinbestez.
Horregatik, Brodek basora joan
zen pentsatzera. Uste zuen hantxe aurkituko zuela bere eztabaidaren erantzuna.
Baina basoan, gauaren isiltasunean, ez zegoen erantzunik, ilargi zuri ederra,
zilarrezko distirak zituena, baizik. Beno, eta haizea zuhaitzen hostoetan, ohi
baino haize hotzagoa. Ematen zuen dragoi gazteari agur esan nahi ziola. Eta
gaua, gau sakona, izarrez betea,… Ezergatik ere ez zuen nahi Brodek dragoiak
argi-dragoi bihurtu eta gauaren mirari hura gorrotatu… Une horretan hegoak
gauaren kolorez tindatzen zitzaizkiola sentitu zuen.
Baina gauak indarra eta
iluntasuna galdu zituen, egunsentiko lehenengo argiei bidea uzteko. Dragoiaren
momentu edo une faboritoetako bat zen. Izugarri gozatu zen gure dragoia zeruak
hartu zuen arrosa-kolore ederraz, lehenengo eguzki-izpiaren epeltasunaz,
urmaeleko uretan agertu ziren distira gorrixkez, txori goiztiarren txorrotxio
alaiez… Ez zuen nahi gau-dragoi bilakatu, ez zuen nahi edertasun liluragarri
hura gorrotatu.
Eta negarrez hasi aurretik,
hegoen behin betiko kolorea zein zen jakin baino lehen, Brodek urmaelera joan
zen hegaz. Iritsi zenean, uretan murgildu zen, bere bake-egarria asetzeko, eta
gero zeruraino igo zen, ahal zuen bezain altu, lurreko injustiziatik ihes egin
nahi balu bezala. Eta hango goiko hotzak hegoei eragitea eragotzi zionean, ahoa
zabaldu zuen, bere sugarra jaurtitzeko, berau gastatu nahirik bezala. Hobe
inoiz izan ez bazuen!
Baina sugarra atera ordez,
antzigarra atera zitzaion. Antzigar-geruza leunak soro eta belardiak estali
zituen, dragoiaren bake-nahiak eta urmaeleko urak miraria egin balute bezala.
Eta orduantxe ohartu zen gure dragoia ez zela izango gau-dragoi, ezta
argi-dragoi ere; bere hegoetako bat ilargiarena zen; bestea, eguzkiarena.
Eta noizean behin Brodek
dragoiak soro eta belardiak zuritzen ditu bere arnasa magikoaz, antzigar-geruza
ederraz. Ematen du munduari gogorazi nahi diola, gorrotatzen ez dakigunean, ez
dagoela egunaren eta gauaren artean zertan aukeratu.
Hausnarketarako gaderak:
- Zein da gure ipuinaren pertsonai nagusia?
- Zein aukera inportantea egin behar zuen?
- Zuk zer aukeratuko zenuke, gaua ala eguna? Zergatik?
- Zer gertatu zitzaion Broderi bukaeran?
- Zein da ipuin honetako esanahia?
Uso zuriak irakatsi nahi digu
gerrarik gabeko mundua
behar dugula lortu.
behar dugula lortu.
Alaitasuna, bakea eta
maitasuna dakarzkigu
eta gu denok hobeto bizitzea nahi du.
No hay comentarios:
Publicar un comentario