Gaur klaseko lehenengo eguna da eta ikasleak oso urduri daude
ikasturteari hasiera emateko eta nola ez, haien lagunekin topo egiteko.
Irakaslea zain dago gela barruan, material guztia txukun eta prest duelarik.
Egun berezia da, ikasle berri bat etorri baita Mulo herritik, hau da,
Afrikatik. Ikasleei ez zaie arraro egingo, guztiak herrialde ezberdinetatik
baitatoz. Guztiak gelan sartu bezain pronto, beraien tokietan eseri dira eta
irakaslea agurtu dute. Orduan, irakaslearen txanda iritsi da:
- Egunon guztioi, zer moduz zaudete? Zer moduz pasa duzue udara?
Ikasle guztiak aldi berean erantzuten ahalegindu dira, baina irakasleak
txandaka hitz egiteko eskatu die. Badirudi denek primeran pasa dutela eta asko
gozatu dutela beraien oporretan. Guztiek parte hartu dutenean, irakasleak hartu
du hitza berriro:
- Konturatuko zineten bezala, ikasle berri bat dugu. Nasha du izena eta
Afrikan dagoen Mulo herritik dator. Zer iruditzen zaizue bakoitzak bere herrian
etxeak nolakoak diren eta nola bizi zareten kontatzen badiozue?
Beti bezala
Rob-ek altxatu zuen eskua hitz egiteko.
- Ni New York-en bizi naiz. Bertako etxeak oso garaiak dira, batzuetan 50
solairu ere izatera iristen dira. Solairu bakoitzean etxebizitza ezberdinak
daude eta bakoitzean familia bat bizi da. Ni 14. solairuan bizi naiz nire
gurasoekin. Leiho handi-handiak ditugu, kristaletatik hiriaz gozatu ahal
izateko. Eta leku batetik bestera mugitzeko metroa erabiltzen dugu, distantziak
oso handiak izaten direlako.
Jarraian Mariak
hartu zuen hitza, hau colombiarra dugu.
- Ni Colombiako herri txiki batean bizi naiz. Bertako etxeak askoz ere
txikiagoak dira, izan ere, gehienez bi solairu baitituzte. Gehiengoak adreiluz
eginak daude eta teilatu xume bat dugu eguzkitik babesteko. Normalean familia handietan
bizi gara. Nire kasuan, aiton-amona, izeba-osaba, lehengusu eta gurasoekin bizi
naiz. Leihoak eta ateak maiz irekiak uzten ditugu, oso leku segurua baita, eta
inguruko jende guztiarekin harremana baitugu.
Japoniako Ikuto-k
ere bere bizimodua nolakoa den partekatu nahi zuen Nasharekin:
- Nire herriko etxeak egurrez eginak daude eta baxuak izaten dira. Ez dute
lurra ukitzen eta horretarako zutabe moduko batzuen gainean eraikitzen ditugu.
Logelak banatzeko ez ditugu adreiluzko paretak, mugitzen diren paperezko
panelak baizik. Guztietan debekatuta dago oinetakoekin sartzea. Oinetakoak
kanpoan uzten ditugu eta oinutsik ibiltzen gara. Gure herriak oso lasaiak dira
eta ez da oihu eta zaratarik entzuten.
Segituan Malenek hartu zuen hitza:
- Ba ni Euskal Herrian bizi naiz, eta badago oraindik jendea baserrietan
bizi dena, nire amona adibidez. Askotan joaten gara hura bisitatzera. Baserria
nahiko handia da eta sukaldea da honen gelarik garrantzitsuena, hau da, gelarik
biziena. Bertan familia guztia elkartzen gara arratsaldero, amonaren kontuak
entzuteko irrikitan. Kanpoaldean, baratza eta ukuilua dago, baserri guztiak
landa paisaietan baitaude.
Gauza interesgarri hauek entzun eta gero irakasleak Nashari eman zion
hitza, Mulon etxeak nolakoak diren galdetuz:
- Ba entzun dudanarekin alderatuz, nire etxea askoz ere handiagoa da. Ez
dakit oso ondo non hasten den ezta non bukatzen den ere. Bertan familia asko
bizi gara elkarrekin, eta guztiok komunitate bat osatzen dugu, non denen artean
elkarlaguntzen garen. Animaliak eta naturak ere funtsezkoak dira; ezin gara
beraiek gabe bizi. Bestalde, gure etxea polita eta garbia mantentzea ez da
erraza, baino denen artean saiatzen gara.
- Baina nola da posible etxe hain handia izatea eta familia asko bertan
bizitzea? Ez dut sinesten!- Esan zion Rob-ek.
- Ba kontatu dizuedana egia da. Nire etxea erraldoia da, eta borobila
gainera.- Erantzun zion Nashak.
- Borobila?! Nola izan daiteke hori?- Galdetu zuen Mariak harriduraz.
- Ez al zarete konturatu? Nire herriarentzat eta niretzat, etxea Lurra da,
hau da, gure planeta! Ez al zarete konturatzen zein garrantzitsua den gure
planeta guztion artean zaintzea? Ez badugu Lurra ondo zaintzen, non eraikiko
dituzue zuen etxe politak? Eta gure planeta hondatuko balitz, nola izango zen
posible gure kultura eta bizimodua mantentzea?
- Oso ondo! Zurekin guztiz ados nago – esan zuen irakasleak – Guztion
etxea Lurra da, eta ezinbestekoa da hau ondo zaintzea. Planeta ingurune fiskoaz
gain, hau da, naturaz gain, izaki bizidunek ere osatzen dute. Beraz,
ezinbestekoa da natura ondo zaintzea, baita bertako izakiak ere. Ikusi dudanez,
zuetako batzuk naturarekin harremana duzue, baina beste batzuk ez; eta talde
hau gero eta handiagoa da. Momentu honetan Lurra nahiko kalteturik dago, eta
arazo larri hau konpontzeko unea iritsi zaigu. Zer egin dezakegu gure ETXEA
zaintzeko?
Hausnarketarako
galderak:
- Inoiz pentsatu al duzu gure benetako etxea Lurra dela?
- Gure ETXEA ESKOLA balitz, zer
zainduko genuke ikasturte polita izateko?
- Eskolan ze ekintza zehatzak egin ditzakegu ikasturte polita izateko?
- Prest al gaude ikasturte honetan gauzak
aldatzeko?
