Bazen behin herrialde bat besteengandik oso urruti
zegoena. Ez zitzaion beste herrialdeekin kontaktuan egotea; eta horregatik
harresiz inguratu zuten beraien lurralde guztia. Hala ere, herrialde horren
barruan bost herri garrantzitsu zeuden eta bata bestearengandik fronterekin eta
harresiekin banaturik. Gainera, herri batetik bestera pasatzea ia ezinezkoa
zen.
Herri bakoitzean gauza jakin batean trebeak ziren. Adibidez,
Brush izeneko herri batean, biztanle guztiak oso onak ziren marrazten eta
margotzen. Txikitatik margotzen ikasten zuten bai etxean eta baita eskolan ere.
Horregatik beraien kaleak oso politak ziren, koadroz eta horma-irudiz beterik
zeudelako.
Herri honen ondoan, Abako izeneko herrixka bat zegoen.
Bertako pertsonak oso onak ziren matematiketan. Neska mutiko txikienak ere
biderkatzeko taulak buruz zekizkiten. Eta denbora igarotzen zuten dena
kalkulatzen. Horregatik beraien kaleak kalkulagailuz eta arbelez beterik
zeuden.
Olimpo izeneko herrian guztiak kiroletan oso trebeak ziren
bitartean, Dorremi hirian musikan benetan finak ziren eta egun guztian zehar
kontzertuak zeuden kaleetan. Eta azkeneko herrian, ezin hobeak ziren natura
zaintzen.
Baino esan dugun bezala, ezin zitekeen herri batetik bestera
igaro. Bakoitzari bere herrian egiten ziren gauzak gustatu behar zitzaizkion.
Baino egun batean Brush herriko neska bat aspertu zen margotzeaz, eta bere
gurasoei beste herri batera joateko baimena eskatu zien. Gurasoek egundoko
haserrea hartu zuten eta ezetz esan zioten; beren ustetan margotzea munduan
zegoen gauzarik hoberena zelako.
Baino neskatxa honi benetan kirolak gustatzen zitzaizkion eta
horregatik gau batean, ezkutuka, Olimpo herrira abiatu zen. Bertan ikusi ahal
izan zuen mundu guztia kiroletan jarduten zuela egun guztia. Bazter guztietan
futbol zelaiak, igerilekuak, saski baloi jolastokiak eta kiroldegiak aurki
zitezkeen; neskarentzat paradisua zen.
Neska segituan jarri zen futbolean jolasten bertakoekin.
Hasieran nabaritzen zitzaion ez zela guztiz trebea, baino gogoz jolasten
zuenez; segituan hartu zuen bertakoen martxa. Egunak pasa hala, mutil triste
batekin egin zuen topo. Mutila benetan txarra zen kiroletan, eta berari
gustatzen zitzaiona musika zen. Neskak ezkutuan herriz aldatu zela kontatu
zion. Hala ere, mutila ez zen neska bezain ausarta eta ez zen gai Dorremi
herrira joateko.
Horrexegatik biak plan bat burutzeko elkartu ziren. Hiritar
guztiak lotara joan zirenean, bikoteak bertako kirol material guztia ezkutatu
eta kale guztiak koadroz eta kolorez bete zituzten. Hurrengo egunean
herritarrak jaiki zirenean, guztiz harriturik geratu ziren. Ez zekiten herri
bat horren polita izan zitekeen. Guztiz liluraturik geratu ziren. Eta orduan
pentsatu zuten ez zekitela zergatik orain arte beraien herria hain itsusia zen.
Momentu horretan neska eta mutila guztien aurrean hitz egin
zuten, kontatuz mugek eta harresiek ez zituztela zentzurik. Pertsona bakoitzak
bere gustuak eta abileziak dauzka, nahiz eta toki batean edo bestean jaio,
neska ala mutila izan edo heldua edo gaztea izan.
Eta bikote honi esker, bost herrialdeen arteko harresiak
suntsitu zituzten. Honi esker, pertsona bakoitza libre izan zen bere
zaletasunak aukeratzeko. Gainera, herri batzuk besteei laguntzen zieten beraien
hoberena oparituz. Eta horregatik egun horretatik aurrera musika, matematika,
kirola, artea eta natura elkarrekin bizi dira elkar aberastuz.
Hausnartzeko
galderak:
- Seigarren
herri bat egonez gero, zein abilezia izatea gustatuko litzaizueke?
- Zer
iruditzen zaizue hasierako egoera? Gustatuko al litzaizueke herriak zaletasunen
arabera banatuak egotea?
- Zertarako
balio zuten harresiek? Zuen ustetan onurak ekartzen zituzten?
- Harresiak
kendu zituztenean, onurak lortu zituzten? Zeintzuk?
- Uste
duzue trebezia guztiak garrantzitsuak direla?
- Mundu
guztiari gauza berdinak gustatuko balitzaizkigu, bizitza entretenigarria izango
al litzateke? Zergatik?
